Τα εν οίκω μη εν δήμω

    Κλαδικοί συνεταιρισμοί, η βάση

    Η δημιουργία ισχυρών οικονομικών μονάδων τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο πρέπει να «οδηγεί» όποια ανασυγκρότηση του συνεταιριστικού κινήματος, με βάση τους κλαδικούς συνεταιρισμούς. Παράδειγμα προς μίμηση: ο οργανωμένος ιδιωτικός τομέας με σαφή προσανατολισμό σε κάθε προϊόν ή ομάδα προϊόντων. Παράδειγμα προς αποφυγήν: οι οργανώσεις γενικού σκοπού.

    Ακόμα και οι πολυεθνικοί κολοσσοί που εξαγοράζουν επιχειρήσεις μεταποιητικές του αγροτικού τομέα, τις λειτουργούν με ανεξάρτητα δικά τους συμβούλια και στελέχη. Δεν ασκείται το μάνατζμεντ ενιαία. Αντίθετα στις περισσότερες Ενώσεις γενικού σκοπού, καλείται για παράδειγμα ένας βαμβακοκαλλιεργητής -όχι απαραίτητα και επιχειρηματίας- πού συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο να αποφασίσει και να μανατζάρει μονάδα κονσερβοποίησης άλλου προϊόντος, π.χ. ελιών χωρίς να γνωρίζει ούτε τις ποικιλίες της καλλιέργειας.

    Δύναμη τους: η ισχύς εν τη ενώσει

    Συνεταιρισμός είναι μια αυτόνομη ένωση προσώπων που συγκροτείται εθελοντικά για την αντιμετώπιση των κοινών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών και επιδιώξεών τους διά μέσου μιας συνιδιόκτητης και δημοκρατικά διοικούμενης επιχείρησης. Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, στον εθελοντισμό «βλέπουν» κάποιοι τη λύση για τη μετατροπή των ΕΑΣ σε πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς.

    Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερα μέλη έχει ένας συνεταιρισμός, τόσο πιο δυνατός μπορεί να είναι. Ωστόσο, μοιάζει ένα εγχείρημα δύσκολο, καθώς οι δραστήριοι συνεταιρισμοί κάθε περιοχής δεν θα δεχθούν να υπαχθούν στην ΕΑΣ και θα υποχρεωθούν να αποχωρήσουν, με αποτέλεσμα τα νέα φυσικά μέλη της Ένωσης να είναι πρόσωπα που δεν λειτούργησαν οικιοθελώς με κίνδυνο της πορείας των νέων πρωτοβάθμιων ενώσεων.

    Leave a Reply

    Your email address will not be published. Required fields are marked *