Μπορεί ο Καλλικράτης και γενικά η πολιτική των μεγάλων δήμων και των εκλογών σε επίπεδο περιφέρειας να ευνοούν τις επιλογές των μεγάλων κομμάτων, όμως η φετινή αναμέτρηση στα αυτοδιοικητικά δεν είναι σαν τις άλλες!

Με όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο στην οικονομία και με την ανασφάλεια που βιώνουν καθημερινά οι πολίτες, οι γνήσιες κομματικές υποψηφιότητες μόνο περισσότερες… ντομάτες, μπορούν να περιμένουν!

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αρκετοί από τους επώνυμους της κεντρικής πολιτικής σκηνής που αρχικά είχαν δει με ενδιαφέρον τη συμμετοχή τους, ως υποψήφιοι, σε κάποιες περιφέρειες, τελευταία το ξανασκέφτονται!

Αντίθετα, πληθαίνουν για μια ακόμη φορά οι περιπτώσεις των αποτυχόντων πολιτευτών που διεκδικούν το κομματικό χρίσμα, εξέλιξη η οποία υποχρεώνει τα κόμματα να επιλέξουν ανάμεσα σε «καλούς στρατιώτες» ή σε «πρόσωπα αποδοχής».

Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί βέβαία ο Στρατηγός του Βάλτου! Μόνο που το κοστούμι του καμποδήμαρχου του πέφτει κάπως μικρό, ενώ του περιφερειάρχη μεγάλο! Με το παλιομοδίτικο της ένωσης,  βολεύεται μια χαρά!