Τα εν οίκω μη εν δήμω

    Δημοτικα Διαμερισματα

    Η Ελάτεια είναι η έδρα του δήμου, μια παραδοσιακή κωμόπολη με υπέροχη θέα τον επιβλητικό Παρνασσό. Διαθέτει καταστήματα, τράπεζα, ταχυδρομείο, πρακτορείο στοιχήματος καθώς και χώρους αναψυχής για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις. Μπορεί να χαρακτηριστεί ένα “σύγχρονο χωριό” το οποίο συνδυάζει και τις ανέσεις της πόλης αλλά και τη γραφικότητα ενός χωριού. Οι κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

    Δ.Δ.Ζελίου
    Το χωριό απλώνεται με θαυμαστή γραφικότητα στην ανατολική πλαγιά του όρους Βαρβάς. Σύμφωνα με παλαιότερη μέτρηση το Ζέλι έχει έκταση 51.000 στρέμματα από τα αποία τα 24.000 είναι καλλιεργήσιμα και τα υπόλοιπα δασική έκταση. Το χωριό δεν έχει στοιχηματική δραστηριότητα ουτε φυσικά καζίνο. Το Ζέλι μέχι το 1912 ανήκε διοικητικά στο Δήμο Ταλαντίου(Αταλάντης). Μετά το 1912 έγινε κοινότητα μέχρι που ο Καποδιστρικός νόμος το τοποθέτησε στο Δήμο Ελάτειας.

    Δ.Δ.Λευκοχωρίου
    Το Λευκοχώρι απέχει μόλις 2 χλμ. από την Ελάτεια. Είναι ένα μικρό γραφικό χωριό, με λιγοστούς κατοίκους αλλά με πολύ εύφορα χωράφια. Άλλο ένα χωριό χωρίς στοίχηματικό ενδιαφέρον. Στο κέντρο του χωριού και σε μια παραδοσιακή πλακόστρωτη πλατεία δεσπόζει ο Ιερός Ναός του Αγ.Γεωργίου. Το Λευκοχώρι είναι γνωστό για την ιστορική μάχη στο Αλισάκι, το καλοκαίρι του 1821 ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους.

    Δ.Δ.Παναγίτσας
    Η Παναγίτσα είναι ένα μικρό παραδοσιακό χωριό με μοναδική θέα στον Παρνασσό, στο οποίο μπορεί να καταφύγει κανείς αν επιζητεί ην απόλυτη ηρεμία. Τα χαμηλά σπίτια με τις περιποιημένες αυλές και τα στενά δρομάκια χαρακτηρίζουν απόλυτα την Παναγίτσα. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η καλλιέργεια γεωργικών εκτάσεων.

    Δ.Δ.Σφάκας
    Το χωριό αυτό βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Σφίγγιο. Το όνομα Σφάκα το πήρε από τους πολλούς θάμνους που έχει η περιοχή με την ονομασία Ασφάκες. Στην πλατεία του χωριού δεσπόζει η εκκλησία του Αγ.Δημητρίου, η οποία χρονολογείται από το 1830. Ένα χιλιόμετρο περίπου από το χωριό βρίσκεται το Χάνι το οποίο λειτουργούσε από το 1922 έως το 1955 ως σημείο συνάντησης εμπόρων και ταξιδιωτών από την Δυτική και την Ανατολική Λοκρίδα.

    Leave a Reply

    Your email address will not be published. Required fields are marked *